Een victoriaanse fotoshoot

Wie herkent het apparaatje op de foto linksboven? Als kind heb ik een Stereo Viewer gehad, maar eerlijk gezegd herinner ik me de afbeeldingen niet.

Links: View Master/rechts: detail van schilderij Damesgezelschap bekijkt stereofoto's
[IgorCalzone1 CC BY-SA 4.0/publiek domein, via Wikimedia Commons]

In de victoriaanse tijd was de stereoscoop enorm populair. Op deze kijker zette je een kaartje met twee foto’s, waardoor een soort 3D-effect ontstond. Er waren allerlei soorten stereofoto’s beschikbaar om gezellig met elkaar in de huiskamer of salon te bekijken.

In mijn vorige blogpost heb ik Douglas uit Kerst in Rose Cottage laten vertellen wat er bij het fotograferen kwam kijken. Nu iets meer over de foto’s zelf. Wat stond erop? En wie liet een foto van zichzelf maken? Ik laat hem nogmaals aan het woord…

Damesgezelschap bekijkt stereoscoopfoto's door Jacob Spoel
[publiek domein, via Wikimedia Commons]

Fotoboeken

Wat fijn dat ik nog meer mag vertellen! Voordat ik over mijn eigen foto’s begin, wil ik wijzen op de mensen die boven mij staan. Dat zijn de meeste hobbyfotografen, eigenlijk. Had ik al gezegd dat je hiervoor geld en tijd moet hebben? Ach ja… Neem nu Lord Abbington van Abbington Court. Je bent hem tegengekomen in De weg naar Rose Cottage. Hij kan gewoon zelf zijn onderwerpen kiezen, en daarna ook de foto's voor zichzelf houden. Maar het siert hem dat hij ze, zoals ook professionele fotografen, met het publiek wil delen. De vraag is welk publiek, want boeken zijn duur, zeker als daar afbeeldingen in staan. Dus erg veel mensen bereikt hij daarmee niet.

 

Een Keystone stereoscoop
[Tangopaso, publiek domein, via Wikimedia Commons]

Stereofoto’s

Nee, dan de stereofoto. Ik heb daar wel eens een opdracht voor aangenomen, en dat betaalt best. Elk middenklassegezin heeft zo’n stereoscoop, weet je. Bijzondere plaatsen, bekende gebouwen en mooie landschappen zijn populair. Maar evengoed humoristische voorstellingen of scenes uit beroemde toneelstukken en verhalen. Acteurs (m/v) kunnen een centje bijverdienen door hiervoor te poseren. Gelukkig ken ik een paar dames die zich daarvoor lenen.

Uit een serie kerstscenes: Christmas Day
[Metropolitan Museum of Art, CC0, via Wikimedia Commons]

In de studio

Omdat ik regelmatig de studio van een bevriende beroepsfotograaf gebruik, kan ik ook iets over zijn opdrachten vertellen. Deze Londense studio bevindt zich op een bovenverdieping en dat is geen uitzondering. Dakramen zorgen namelijk voor een ruime hoeveelheid licht. Er zijn geschilderde achtergronden waarvoor de klanten kunnen poseren. Bij de goedkopere ateliers voldoet een fraai geplooide doek. Misschien zijn er accessoires die bij jou passen, of neem je zelf een voorwerp mee dat bijvoorbeeld jouw beroep aantoont. Als je het moeilijk vindt lang stil te zitten, kan de fotograaf een hoofdsteun gebruiken. Op sommige foto’s zijn ze creatief weggewerkt, maar ze blijven ook wel eens gewoon zichtbaar.

Une noce chez le photographe door Pascal Dagnan-Bouveret
[publiek domein, via Wikimedia Commons]

Visitekaartjes

Al meerdere jaren zijn de carte-de-visites populair, foto’s op visitekaartjesformaat. Vraag Daisy maar eens of zij er een aantal heeft verzameld. Of anders die twee nuffige jongedames voor wie ze heeft gewerkt. Zeker weten dat die een speciaal album hebben en foto’s uitwisselen. Zo kun je je eigen familie en vrienden verzamelen, maar er zijn ook foto’s van belangrijke personen, het koninklijk huis, of beroemde toneelspelers. Voor elk wat wils!

Nu fotografie steeds bekender wordt, zie je ook steeds vaker de grotere kabinetfoto’s verschijnen. Eventueel stop je die ook in een album, maar ze doen het ook prima als decoratie in de salon.

Doosje met foto's in het familiearchief van de familie Regout in het Regionaal Historisch Centrum Limburg in Maastricht. De foto's dateren van ca. 1869 en zijn gemaakt door "Billon, Photographe, Neveu et Élève de Mr. Daguerre, rue des Recollets 13, Paris".
[Kleon3, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons]

Junge Frau mit Brief und Foto des Geliebten door Simony Jensen
[publiek domein, via Wikimedia Commons]

Op de jaarmarkt 

En de arme mensen dan? Zij kunnen bij rondtrekkende fotografen op kermissen en jaarmarkten terecht. Die gebruiken een andere techniek waarbij direct een positieve afdruk op een metalen plaatje wordt gemaakt, een ferrotypie. De kwaliteit is minder, maar de kosten ook. En zo heb je voor een paar pennies toch een foto van je eigen gezin!

Ferrotypie-tent van de fotograaf, J.Q. Galusha. Ferrotypieën zijn doorgaans spiegelbeeldig, kijk maar naar de tekst op de tent. 
[publiek domein, via Wikimedia Commons]