Kerstkaarten
De 'Penny Post' maakte in 1840 het versturen van Kerstkaarten aantrekkelijker. Met een postzegel van een penny kon je een brief of kaart sturen in heel Engeland. Sir Henry Cole liet in 1843 duizend kaarten printen om in Londen te verkopen voor een shilling per stuk. Dat was vrij prijzig en daarom werden veel kinderen aangemoedigd zelf kaarten te maken (net als ik doe).In 1870 werd het sturen van kaartjes nog goedkoper dankzij de opkomst van de spoorwegen.
En zeg nou eerlijk, ziet dat er niet veel romantischer uit dan een kerstgroet via Facebook? ;-)
(Die overigens ook gewaardeerd wordt, hoor!)
James Yardley [CC BY-SA 2.0], via Wikimedia Commons |
Door Nova Scotia Archives [No restrictions], via Wikimedia Commons |
Kerstboom
Deze traditie is populair geworden dankzij de Duitse echtgenoot van koningin Victoria, die er eentje naar Windsor Castle bracht. Een plaatje van de koninklijke familie in de krant in 1848 en iedereen wilde zo'n boom met kaarsjes, snoepjes en zelfgemaakte decoratie. Officieel zette je hem pas neer op 24 december en haalde je hem (inclusief de overige kerstversiering) op 6 januari weer weg. Veel te kort voor iemand die zo van lichtjes en versiering houdt als ik!Door Miami U. Libraries - Digital Collections [No restrictions], via Wikimedia Commons |
Het Kerstdiner
Denk je meteen aan kalkoen? Nou, eigenlijk was in 19e-eeuws Londen en Zuid-Engeland de gans favoriet en in het noorden rundvlees. Kalkoen, maar ook kip, was voor de meeste mensen te duur. Veel armen aten konijn met Kerst. Aan de andere kant stonden op het koninklijke Kerstmenu voor Victoria en haar familie rundvlees én een paar geroosterde zwanen!Aan het eind van het Victoriaanse tijdperk won de kalkoen wel aan terrein (een overwinning waar het dier zelf niet vrolijk van zal worden).
En dan heb je nog de Kerstpudding, een traditie die nog veel ouder is. De pudding (met rozijnen, drank, meel, eieren en vet) maak je al vier à vijf weken voor Kerst en kun je maanden bewaren (jammie!). Ieder lid van het huishouden moet het deeg roeren en ondertussen een wens doen. En bijt je tijdens het eten bijna je tanden stuk op een zilveren muntje? Dan kun je toch blij zijn, want je gaat een voorspoedig jaar tegemoet!
By Charles Green (1840-1898) [Public domain], via Wikimedia Commons |
Carol Singers
In groepjes trok men van huis naar huis om te zingen, met een beetje geluk onder het genot van iets warms. Deze traditie bracht oude kerstliedjes terug, maar in de Victoriaanse tijd ontstonden ook nieuwe:1843 - O Come all ye Faithful
1848 - Once in Royal David's City
1851 - See Amid the Winters Snow
1868 - O Little Town of Bethlehem
1883 - Away in a Manger
Oké, ook nog een paar Nederlandse dan:
1852 - De herdertjes lagen bij nachte
1857 - Ere zij God
Door Miami U. Libraries - Digital Collections [No restrictions undefined Public domain], via Wikimedia Commons |
Kerstnachtdienst
Nee, dat dan weer niet. In Victoriaanse tijden ging men op Kerstochtend naar de kerk om de geboorte van Jezus Christus te vieren. En zo komen we na al die tradities toch bij het onderwerp waar het met Kerst om begonnen is: Gods Zoon die naar de wereld kwam om verzoening en vrede te brengen.Met een laatste afbeelding wens ik jullie allemaal hele fijne Kerstdagen en een gezegend 2015!
Door Nova Scotia Archives [No restrictions], via Wikimedia Commons |
Voor wie er nog niet genoeg van kan krijgen:
http://www.historic-uk.com/HistoryUK/HistoryofEngland/A-Victorian-Christmas/
http://www.bbc.co.uk/victorianchristmas/history.shtml
http://www.victoriana.com/christmas/default.htm
http://www.thecompletevictorian.com/christmas.html