maandag 26 januari 2015

Op een emigrantenschip, deel 1 - De hutpassagiers

Uit 'Op de vleugels van de wind':
‘Ach, kind.’ Mevrouw Burton keek zo bezorgd dat Katie bijna in tranen uitbarstte. ‘Je hebt een moeilijke tijd achter de rug, hè? Het gezelschap van de anderen zal je afleiden, dat is juist goed. Niemand zal het raar vinden als je alleen een kopje thee drinkt en geen champagne.’
Katie zuchtte. ‘Goed dan.’
De hutten kwamen direct uit op de salon, waar twee lange mahoniehouten tafels stonden met aan weerszijden daarvan gestoffeerde sofa’s. Er lag dik, groen tapijt en het behang had bloemmotieven in goudkleur. Het licht kwam van boven via vensters over bijna de gehele lengte van het plafond. Er stond champagne klaar om de afvaart te vieren.
Zullen we een kijkje nemen in de salon waarin Katie een groot deel van de reis naar New York doorbrengt? Er zijn niet veel plaatjes van, dus ik was heel blij toen ik deze op Pinterest vond, al is hij waarschijnlijk iets ouder dan 'mijn' Hannah Cook uit 1856.

Reizen in een hut was duurder dan op het tussendek en er waren niet zo heel veel rijke passagiers, dus er is ruimte genoeg om te relaxen. Je deed een spelletje, kletste met de andere dames, je kon zitten lezen. Een brief schrijven… Als er niet al te hoge golven waren, haalden ze hun borduurraam tevoorschijn...

En kijk ook eens naar de deuren van de hutten. Zie je de ventilatieroosters die zulke dramatische gevolgen voor Katie hebben?

De volgende keer laat ik zien hoe de tussendekpassagiers zoals Megan, Jim en Scotty leefden.

Zie je op je mobiel niet alle afbeeldingen? Schakel dan over naar de internetversie van de site.