Victoriaanse Kerst

In de tijdlijn van Op de vleugels van de wind bleek uiteindelijk helaas geen plaats voor Kerstscenes. Jammer, want ik had jullie graag laten meegenieten van alle Victoriaanse tradities. Om er een paar te noemen…

Kerstkaarten

De 'Penny Post' maakte in 1840 het versturen van Kerstkaarten aantrekkelijker. Met een postzegel van een penny kon je een brief of kaart sturen in heel Engeland. Sir Henry Cole liet in 1843 duizend kaarten printen om in Londen te verkopen voor een shilling per stuk. Dat was vrij prijzig en daarom werden veel kinderen aangemoedigd zelf kaarten te maken (net als ik doe).
In 1870 werd het sturen van kaartjes nog goedkoper dankzij de opkomst van de spoorwegen.
En zeg nou eerlijk, ziet dat er niet veel romantischer uit dan een kerstgroet via Facebook? ;-)
(Die overigens ook gewaardeerd wordt, hoor!)

James Yardley [CC BY-SA 2.0], via Wikimedia Commons

Door Nova Scotia Archives [No restrictions], via Wikimedia Commons

Kerstboom

Deze traditie is populair geworden dankzij de Duitse echtgenoot van koningin Victoria, die er eentje naar Windsor Castle bracht. Een plaatje van de koninklijke familie in de krant in 1848 en iedereen wilde zo'n boom met kaarsjes, snoepjes en zelfgemaakte decoratie. Officieel zette je hem pas neer op 24 december en haalde je hem (inclusief de overige kerstversiering) op 6 januari weer weg. Veel te kort voor iemand die zo van lichtjes en versiering houdt als ik!

Door Miami U. Libraries - Digital Collections [No restrictions], via Wikimedia Commons

Het Kerstdiner

Denk je meteen aan kalkoen? Nou, eigenlijk was in 19e-eeuws Londen en Zuid-Engeland de gans favoriet en in het noorden rundvlees. Kalkoen, maar ook kip, was voor de meeste mensen te duur. Veel armen aten konijn met Kerst. Aan de andere kant stonden op het koninklijke Kerstmenu voor Victoria en haar familie rundvlees én een paar geroosterde zwanen!
Aan het eind van het Victoriaanse tijdperk won de kalkoen wel aan terrein (een overwinning waar het dier zelf niet vrolijk van zal worden).
En dan heb je nog de Kerstpudding, een traditie die nog veel ouder is. De pudding (met rozijnen, drank, meel, eieren en vet) maak je al vier à vijf weken voor Kerst en kun je maanden bewaren (jammie!). Ieder lid van het huishouden moet het deeg roeren en ondertussen een wens doen. En bijt je tijdens het eten bijna je tanden stuk op een zilveren muntje? Dan kun je toch blij zijn, want je gaat een voorspoedig jaar tegemoet!

By Charles Green (1840-1898) [Public domain], via Wikimedia Commons

Carol Singers

In groepjes trok men van huis naar huis om te zingen, met een beetje geluk onder het genot van iets warms. Deze traditie bracht oude kerstliedjes terug, maar in de Victoriaanse tijd ontstonden ook nieuwe:
1843 - O Come all ye Faithful
1848 - Once in Royal David's City
1851 - See Amid the Winters Snow
1868 - O Little Town of Bethlehem
1883 - Away in a Manger

Oké, ook nog een paar Nederlandse dan:
1852 - De herdertjes lagen bij nachte
1857 - Ere zij God

Door Miami U. Libraries - Digital Collections [No restrictions undefined Public domain],
via Wikimedia Commons

Kerstnachtdienst

Nee, dat dan weer niet. In Victoriaanse tijden ging men op Kerstochtend naar de kerk om de geboorte van Jezus Christus te vieren. En zo komen we na al die tradities toch bij het onderwerp waar het met Kerst om begonnen is: Gods Zoon die naar de wereld kwam om verzoening en vrede te brengen.

Met een laatste afbeelding wens ik jullie allemaal hele fijne Kerstdagen en een gezegend 2015!

Door Nova Scotia Archives [No restrictions], via Wikimedia Commons

Voor wie er nog niet genoeg van kan krijgen:
http://www.historic-uk.com/HistoryUK/HistoryofEngland/A-Victorian-Christmas/
http://www.bbc.co.uk/victorianchristmas/history.shtml
http://www.victoriana.com/christmas/default.htm
http://www.thecompletevictorian.com/christmas.html

Recensie Wereld van boeken

Leanne van 'Wereld van boeken' heeft maar liefst vijf sterren toegekend aan Op de vleugels van de wind.
Ik mocht Leanne begroeten tijdens de boekpresentatie van donderdag 27 november én daar een exemplaar voor haar signeren.

http://wereldvanboeken.nl/op-de-vleugels-van-de-wind-dineke-epping/

Boekpresentatie fantastische avond!

‘Ga maar uit van ca. 40 personen,’ zei ik tegen de uitgever…
En het waren er 86!!! Overweldigend!

Lucas en Marion van de Oude Drentse Boerenherberg hadden alles supergoed voor elkaar (improvisatietalent!) en de sfeer was uitstekend.

Door al het enthousiasme bibberden mijn knieën bijna niet meer toen het tijd was voor mijn speech. ;-) Ook die ging gelukkig gesmeerd, net als het voorlezen van twee stukjes uit mijn boek.

Boekhandel de Fakkel hoefde maar weinig boeken mee terug te nemen naar Hoogeveen en ik heb veel exemplaren mogen signeren.

Bloemen, cadeaus, felicitaties… Trotse familie, vrienden, collega’s, dorpsgenoten…
Kortom: een geweldige avond waar ik nog lang met veel plezier aan terug zal denken.

Bedankt allemaal!!!

Hieronder alvast een kleine foto-impressie.



Mijn toespraakje

Nog steeds die big smile...

Aandachtig luisterend



De grote poster

Prachtig gebak!

Volle zaal! (En sfeervol interieur van de Boerenherberg)

Signeren!

Boekverkoop door De Fakkel, Hoogeveen

Ze zijn er!



Big smile die de hele dag op mijn gezicht heeft gestaan...

Vanmorgen een telefoontje van mijn moeder: 'Er is een hele zware doos bezorgd!'

Natuurlijk kon ik niet wachten tot mijn werkdag was afgelopen en ik naar huis (oftewel: naar het huis van mijn ouders) mocht. En daar zijn ze dan. De eerste echte exemplaren van mijn boek.

Mijn verhaal, dat jarenlang op kladjes, lijntjespapier en geprinte A4-tjes heeft gestaan, nu als echt boek! Hoe bijzonder om die allereerste regels - die verschillende herschrijfrondes hebben overleefd - nu opnieuw te lezen!
En hij ruikt ook als een nieuw boek dat ik net zelf bij de boekhandel heb gekocht. Hij is echt...
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben er gewoon heel erg blij mee!

Ze zijn het echt!

De nieuwste mode

Kortgeleden viel de catalogus van Bonprix bij mij op de deurmat. En hoewel ik alleen bestel als ik vind dat iets nódig heb ;-), blader ik er toch graag even doorheen. Welke trends zijn er deze herfst? Welke kleuren zijn in?

En omdat ik het zelf zo leuk vind, zijn hier een paar plaatjes uit de Victoriaanse variant van de Bonprix-catalogus. Modeplaten uit de Moniteur de la Mode!

Misschien is hier wel het exemplaar bij waaruit Katie en haar penvriendin een baljapon kiezen…

Welke baljapon? Dat laat ik hier zien!

Heb jij al iets leuks gevonden voor deze herfst?

Rijksmuseum / CC0, via Wikimedia Commons

Jules David / CC0, via Wikimedia Commons

Op de foto met Annie Moore

Tijdens mijn vakantie stond ik naast het beeld van Annie Moore. Dit 15-jarige meisje was de eerste immigrante die via Ellis Island in New York aankwam op 1 januari 1892. Ze reisde met haar twee broertjes; haar ouders waren vier jaren eerder al naar Amerika gegaan. Is het niet onvoorstelbaar?

De laatste tijd heb ik vaak de vraag gekregen: Waarom schrijf je over emigratie? Het antwoord is simpel. Het fascineert me! Deze 19e-eeuwse mensen lieten hun land, hun familie en vrienden, hun vertrouwde omgeving achter in de wetenschap dat het voorgoed was. Dan moeten ze een sterke hoop hebben gehad op een betere toekomst, goede vooruitzichten. Of ze waren zo door wanhoop overmand dat het niet erger kon worden... Wat dachten Annies ouders toen ze hun jonge dochter de zorg voor twee kleine kinderen toevertrouwden?

"Mijn" Katie is geen doorsnee immigrante, haar reisgenoten Megan, Jim en Scotty wel. Ook zij hopen op een betere toekomst, een nieuwe start.
Als ik mijn boek aan iemand zou opdragen (wat ik niet van plan ben), zou het zijn aan alle mensen die met datzelfde verlangen hun thuisland verlieten. Ik hoop dat hun dromen zijn uitgekomen!

Fun & Faith Schrijfwedstrijd

Vandaag was de boekpresentatie van '17x Verliefd!', de verhalenbundel waarin mijn verhaal De winkeljuffrouw van Barley een mooie eerste plaats heeft gekregen.


Aandachtig luisteren naar de speech van Dani van Doorn

Hiermee kwam het balletje aan het rollen. De schrijfwedstrijd van Uitgeverij Joy Books leek mij op het hart geschreven. Een romantisch verhaal waarin geloof en humor zijn verwerkt. Bij de wedstrijdvoorwaarden stond dat de setting niet 'te ver van ons bed' mocht zijn, maar op een Victoriaans liefdesverhaal verheugde de jury zich... Die uitdaging ging ik natuurlijk maar wat graag aan!

Eind februari belde uitgeefster en jurylid Dani van Doorn mij met het bericht dat ik de wedstrijd had gewonnen. Ik was in de wolken!
Daar bleef het niet bij. Want het manuscript voor de historische roman Op de vleugels van de wind lag al een poosje op de plank. Eindelijk vond ik genoeg zelfvertrouwen om hem op te sturen. Met goed resultaat! Binnenkort verschijnt mijn debuutroman in de boekwinkel.